Birbirine Karışan Ayaklar Nasrettin Hoca
Birbirine Karışan Ayaklar Fıkrası
Günlerden bir gün, köyün çocukları dere boyuna dizilmiş, ayaklarını suyun içine koymuş öylece oturuyorlardı, ağaç dallarının ucundaki çengelli iğneyle sözüm ona balık avlamaya çalışıyorlardı. Amaç oyun oynamak, serinlemek işte…
Çok geçmeden, tarlada saban yapmadan yorulan Nasrettin Hoca serinlemek için derenin kenarına gelmiş. Hoca’yı gören çocuklar hemen bir muziplik düşünmüşler, başlamışlar bağırıp, çağırmaya..
Nasrettin Hoca çocuklara yaklaşarak; “Ne oldu çocuklar? Ne diye bağırıp duruyorsunuz?” diye sordu. Çocuklardan biri ağlamaklı sözü aldı; ”Sorma Hocam, suyun içinde ayaklarımız birbirine karıştı. Hangisi kim ayağıdır, bulamıyoruz.”
Nasrettin Hoca tatlı tatlı gülümseyerek, “Aaa çocuklarım, tasalandığınız şeye bakın,” diye çocukların yanına geldi.
“Hiç merak etmeyin, ben şimdi sizin ayaklarınızı bulurum.” dedi.
Elindeki sopayı tuttuğu gibi suya vurdu, ayaklarına değen sopanın acısıyla, çocuklar neye uğradığını şaşırıp koşmaya başladılar.
Nasrettin Hoca seslendi. Ne o çocuklar bir teşekkür yok mu? Hadi gelin ölümü öpün, sayemde ayaklarınıza kavuştunuz.
Çok güzel bir fıkra
COK GÜZEL İDİ FARKLI ŞEYLERDE KOYUN İSTERİZ